What's my word? - uniwersalna gra do nauki słownictwa

To pierwszy wpis w 2018 roku, a w nim coś, czego używać będziecie cały rok 😉 uniwersalna gra - dla wszystkich grup wiekowych oraz do ćwiczenia dowolnego materiału.

Gra wymaga minimalnego przygotowania. Potrzebujemy tylko planszy (do pobrania TUTAJ)

Ołówka oraz tablicy.

What's my Word? Zasady gry

Na tablicy zapisujemy słowa, które chcemy powtórzyć. Prosimy pierwszego gracza, żeby wybrał sobie jedno ze słów, zakręcił ołówkiem na planszy i wykonał wylosowane zadanie.

Dla urozmaicenia, możemy podzielić klasę na grupy. Wówczas, gracze odgadują słowa wybrane przez kolegę z drużyny. 

Możemy także ustalić limit czasowy na wykonanie zadania. Za odgadnięcie hasła, drużyna dostaje punkt. Która z nich nazbiera najwięcej punktów, ta wygrywa.

Mój pomysł na wykorzystanie Minecrafta na angielskim

Uwaga, uwaga! Prezent świąteczny dla wszystkich starszych maniaków Minecrafta - zapowiadana gra planszowa, w której znajdziecie "tools'y", "crafting", "creepery" i wiele innych Minecraftowych cudów.

Poniżej możecie pobrać karty z pytaniami dostosowane do uczniów od 6 klasy wzwyż. Obok mała próbka zadań do wykonania. Wszystkie zadania są bardzo przydatne i nastawione na praktyczne wykorzystanie języka. Najważniejsze jest, aby uczeń się "dogadał" i przekazał daną informację. W przypadku tej gry, możemy nieco przymknąć oko na poprawność gramatyczną. 

Polecam omówienie popełnianych najczęściej błędów i podanie poprawnych wersji, już po skończeniu gry. W trakcie, niech się uczniowie pogimnastykują :)

Na dole strony znajdziecie link do wpisu, w którym podlinkowane są karty zasobów, craftingu, narzędzia oraz plansza.

Karty dla starszych uczniów

Wersję Minecraft themed board game dla młodszych uczniów, dokładne zasady gry i pozostałe materiały do wydruku znajdziecie w TYM wpisie.

Minecraft na angielskim!

Minecraft to gra wręcz uwielbiana  większość uczniów. Nic więc dziwnego, że materiały z nią związane często pojawiają się na naszych zajęciach. Do tej pory przeszukiwałam odmęty internetów, żeby znaleźć coś godnego uwagi. Tym razem przygotowałam coś sama. Gra planszowa idealna do "rozgadania" uczniów. Dziś wersja dla młodszych uczniów. Niebawem też dla starszych.

Minecraft na angielskim - gra planszowa dla uczniów klas 1-3

Potrzebne materiały:

- plansza z polami, na których znajdują się różne zadania wymagające mówienia po angielsku (np. Zapytaj osobę po prawej ile ma lat)

- karty zasobów- 3 rodzaje: Wood, Stone, diamond

- karty craftingu - na nich znajdują się symbole zasobów jakie są potrzebne do stworzenia danego narzędzia

- narzędzia - zdobycie każdego z nich to określona ilość punktów dla gracza

- tnt i creeper - wymieszane z kartami zasobów, jeżeli traficie na nie tracicie część zasobów

- Karty zadań - zadania dla graczy, po wykonaniu których mogą podjąć akcję

- kostka i pionki

Na kartach polecam nadrukować TŁO

DARMOWA GRA DO DRUKU DO POBRANIA ZA DARMO TUTAJ

Zasady gry:

Pionki ustawiamy na polu startowym. W grze nie ma mety, poruszamy się w kółko. Ogranicza nas jedynie czas. Na środku planszy układamy grzbietami  do góry karty. Karty zasobów (plus tnt i creepery) na jednym stosiku. Na drugim karty craftingu, na trzecim karty zadań a na czwartym narzędzia. Plansza zawiera pola z zadaniami oraz pola specjalne ( tracisz kolejkę, możesz zabrać dowolną kartę zasobów od przeciwnika itp.). Karty zasobów, zadań i craftingu gracze zabierają kolejno ze stosu. Spośród kart narzędzi mogą wybierać te, które udało im się stworzyć.

Celem gry jest ubieranie jak największej liczby narzędzi. Każde z nich ma określoną ilość  punktów:

Drewniana siekiera 2p

Kamienna siekiera 4p

Kamienny kilof 5p

Diamentowa siekiera 7p

Diamentowy kilof 8p

Diamentowy miecz 10p

Kto zdobędzie najwięcej punktów ten wygrywa.

Narzędzia tworzymy przy użyciu kart zasobów i kart craftingu. Karty te możemy zabrać po wykonaniu zadania z danego pola. Prawidłowe wykonanie zadania umożliwia nam podjęcie 2 akcji, spośród 3 dostępnych (wziąć kartę craftingu, kartę zasobów,  lub stworzyć narzędzie). Mogą to być dwie takie same akcje. 

Narzędzia tworzymy przez skompletowanie  odpowiednich kart zasobów i karty craftingu. Karty wymieniamy na narzędzie.

Kiedy gracz trafi na kartę TNT wszyscy gracze tracą swoje zasoby (lądują z powrotem w stosiku). Kiedy trafi na creepera, tylko on traci zasoby. Na planszy znajdują się pola, dające jednorazową ochronę przed tymi kartami.

Użyte karty trafiają na spód odpowiedniego stosu.

10 „zwierzęcych” idiomów w języku angielskim

10 „zwierzęcych” idiomów w języku angielskim

Czy wiedzieliście, że istnieje specjalna oddzielna dziedzina lingwistyki zajmująca się badaniem idiomów we wszystkich językach? Nazywa się ona idiomatyką.

Ze zrozumiałych względów trudno byłoby przedstawić w jednym artykule wszystkie angielskie idiomy, związane ze zwierzętami. Mimo wszystko  przyjrzyjmy się przynajmniej tym najbardziej popularnym.

Umiejętność wykorzystania w mowie wyrażeń idiomatycznych  wskazuje na erudycję oraz doskonałą znajomość języka przez mówiącego. Nie sztuką jest przecież znać idiomy, ale umieć prawidłowo z nich korzystać

W niniejszym artykule kilka wesołych „zwierzęcych” idiomów. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że niektóre z nich są wam dobrze znane, gdyż w języku polskim znaleźć można wiele odpowiedników różnych angielskich wyrażeń.

Dla każdego idiomu przygotowałam tłumaczenie (polską wersję):

• An alley cat — Bezdomny kot, rozwiązła kobieta

• As poor as a church mouse — Biedny jak mysz kościelna

• A paper tiger — Papierowy tygrys, coś niebezpiecznego tylko z pozoru, a w rzeczywistości – niegroźnego.

• To make a mountain out of a molehill — Robić z igły widły

• To serve as a guinea pig — Być królikiem doświadczalnym

• The black sheep of the family — Czarna owca w rodzinie

• To cast pearls before swine — Rzucać perły przed wieprze

• To back the wrong horse — Przeliczyć się, pomylić się, dokonać złego wyboru

• A cat gets the one’s tongue — Zaniemówić, zapomnieć języka w gębie

• To have a tiger by the tail — Kusić los

W ten właśnie sposób drodzy przyjaciele dotarliśmy do końca naszej listy.

Podsumowując, chciałbym dać Wam jeszcze jedną małą wskazówkę. Aby lepiej zapamiętać nasze idiomy, spróbujcie sami ułożyć z nimi zdania.

Preply.com

Pogoda - pomysły na zajęcia dla najmłodszych

Kiedyś już pojawiła się "pogodowa" zabawa na blogu. Dla tych, którzy nie mieli okazji przeczytać, zapraszam TUTAJ. Dziś będzie nieco szerzej o pogodzie, czyli moje niezawodne materiały na naukę i powtórkę słownictwa z tego zakresu.

Pogoda - gra planszowa

Potrzebne materiały: kostka z pogodą (fajną kostkę znalazłam na fanpag'u Justyna "Ginger" Żarnowska - możecie ją pobrać TUTAJ)

Poza tym potrzebne są pola do gry ze słowami związanymi z pogodą - drukujemy tak, aby mieć po kilka sztuk każdego napisu, (do pobrania TUTAJ)

Przebieg gry: rozkładamy napisy w "ścieżkę" jak w planszówce, ale w kształcie koła. Nie mamy początku i końca. Obok dowolnych pól kładziemy napisy start i meta.Ustalamy kolejność graczy. Pierwszy gracz rzuca kostką, zaczynając od startu. Załóżmy, że wyrzucił śnieg. Staje więc na pierwszym polu "snowing". Kiedy rzuca drugi raz kostką porusza się (zgodnie ze wskazówkami zegara) na najbliższe pole z wyrazem, opisującym obrazek z kostki. Grę kontynuujemy przez określony czas. Po jego upływie sprawdzamy, który gracz znajduje się najbliżej mety - ten wygrywa.

Deszczowa wyspa - gra do powtórki pogody i nazw zwierząt

Potrzebne materiały: karty obrazkowe z pogodą i zwierzętami, duże kartki papieru z narysowanymi wyspami najlepiej format A3)

Przebieg gry: dzielimy klasę na grupy (około 4-6 osobowe), każdej grupie wręczamy kartkę z rysunkiem wyspy. W każdej rundzie bierze udział po jednym przedstawicielu z każdej grupy. Nauczyciel pokazuje graczom kartę obrazkową (np. raining), ten, który najszybciej ją nazwie, ten zabiera kartę. Jego grupa może wówczas narysować nad swoją wyspą deszcz. Na tej samej zasadzie dodajemy do wyspy zwierzęta lub inne elementy. Wygrywa drużyna, która ma najwięcej elementów na swojej wyspie.

Wieża pogodowa

Potrzebne materiały: karty obrazkowe, klocki

Przebieg gry: uczniowie siadają w kole, dzielimy ich na grupy w zależności od liczebności klasy. W środku koła nauczyciel buduje wieżę z klocków, z tym, że pomiędzy "piętrami" wieży znajdują się karty obrazkowe. Przedstawiciele grup, kolejno starają się wyciągnąć po jednej karcie obrazkowej, nie burząc wieży. Jeżeli im się uda, nazywają rzecz na karcie, zabierają kartę i zdobywają punkt. Jeżeli nie, odbudowują wieżę ;)

Wygrywa ten, kto ma najwięcej punktów.

Angielskie nazwy miesięcy - gry i zabawy dla kilkulatków

Wielu uczniom jest bardzo trudno zapamiętać nazwy angielskich miesięcy. Wkuwanie  ich na pamięć to zapewne  istna katorga, więc dziś kilka pomysłów na bezbolesną naukę  miesięcy.

Dopasowanie

Klasyczne dopasowywanie napisów i obrazków. Gotowe do wydrukowania karty znajdziecie TUTAJ

Karty możecie  wykorzystać na wiele innych sposobów. Kilka pomysłów pojawiło się już na blogu TUTAJ TUTAJ i TUTAJ   

Kiedy masz urodziny?

Prosimy uczniów, aby wpisali na kartkach numery od 1 do 12 ( jeden pod drugim). Następnie wyjaśniamy, że po usłyszeniu "go!" Ich zadaniem jest przejście po klasie i zapytanie kolegów, kiedy są ich urodziny. Dialog oczywiście po angielsku. Kiedy rozmawiają z kimś kto ma urodziny w marcu, przy trójce zapisują jego imię.  Jeżeli wiele miesięcy się nie pojawi nauczyciel może co jakiś czas dodać coś od siebie. Woła wtedy "bonus Time!" I podaje nazwę miesiąca. Uczniowie przy miesiącu zapisują "bonus". Na koniec sprawdzamy czy wszystko się zgadza.

Który to miesiąc?

Dobieramy uczniów w trójki . Mamy dwóch graczy i sędziego ( w kolejnych rozgrywkach zmieniają się rolami). Gracze ustawiają się plecami do siebie i na palcach rąk pokazują numer miesiąca. Na umówione słowo sędziego gracze odwracają się do siebie. Kto pierwszy nazwie miesiąc pokazany przez przeciwnika (np. 7 palcy - July), ten zdobywa punkt. Sędzia sprawdza czy nazwy są poprawne i kto był szybszy.

Praca domowa

Rozdajemy uczniom kalendarze (do pobrania TUTAJ) i prosimy o wpisanie ważnych wydarzeń w każdym miesiącu (mogą to być urodziny lub inne istotne wydarzenia).

Uczniowie, którzy mają problem z zapamiętaniem  nazw  miesięcy mogą najpierw nauczyć się miesiąca ich urodzin, potem urodzin rodziny itd.

Świąteczne zabawy na języku angielskim

 Święta nadchodzą wielkimi krokami, więc wiele z Was zastanawia się już pewnie nad świątecznymi zajęciami. 

Poniżej znajdziecie kilka moich wypróbowanych propozycji, które nie wymagają specjalnych przygotowań. Dodatkowo sporo się przy nich poruszacie.

Angielski - Zabawy na Boże Narodzenie

Psotny elf

Potrzebne materiały: małe pudełka/torebki na prezenty - około 10 sztuk, w zależności od liczebności klasy, obrazek elfa (ew. pluszowy/plastikowy elf), świąteczne karty obrazkowe

Przebieg gry: prezentowe pudełka umieszczamy na jednym końcu sali. Do jednego z nich wkładamy elfa.Uczniowie siadają na drugim końcu sali. Nauczyciel pokazuje kolejno świąteczne karty obrazkowe, a uczniowie, którzy znają odpowiedź zgłaszają się przez podniesienie ręki.  Ten, kto podniesie rękę pierwszy i dobrze nazwie rzecz na karcie, może otworzyć jedno z pudełek. Osoba, której uda się znaleźć elfa zdobywa punkt (może być np. w postaci naklejki).

 

Świąteczne dzwonki

Potrzebne materiały: karty obrazkowe, 2 dzwoneczki/brzęczyki, podkład muzyczny

Przebieg gry: uczniów dzielimy na dwie grupy, jednej dajemy kartę z Mikołajem, a drugiej z reniferem, uczniowie ustawiają się w rzędach w sporej odległości. Pomiędzy rzędami ustawiamy dzwoneczki. Nauczyciel włącza muzykę, uczniowie podają sobie karty nad głowami, a w drugą stronę, między nogami. Kiedy nauczyciel zatrzyma muzykę (trzymając jedną kartę obrazkową), uczniowie, którzy trzymają karty, mają za zadanie nazwać rzecz na karcie, którą trzyma nauczyciel. Po czym jak najszybciej biegną do dzwoneczka i dzwonią. Ta drużyna, z której gracz będzie pierwszy, zdobywa punkt.

 

Dekorujemy choinkę

Jeżeli ustawiacie  w swojej klasie choinkę  lub ją  dekorujecie na święta, dajcie szansę na wykazanie się w tym temacie swoim uczniom. Nie dość, że mniej pracy, to jeszcze czegoś się  nauczą.

Potrzebne  materiały: ozdoby świąteczne (mogą  być  wycięte  z papieru) i pudełko lub torba nieprzezroczysta, w której umieszczamy dekoracje.

Przebieg zabawy: uczniowie siadają  w kole, nauczyciel włącza dowolną kolędę, uczniowie podają sobie pudełko z dekoracjami. Kiedy muzyka się zatrzyma, uczeń który trzyma pudełko  wyciąga z niego jedną  ozdobę.  Jeśli prawidłowo ją  nazwie, może ją  powiesić na choince. Jeśli  nie macie choinki, można ją po prostu narysować na tablicy i doczepiać magnesami dekoracje.

Co chcesz pod choinkę?

Potrzebne materiały: czapka/strój Mikołaja, karty obrazkowe z zabawkami i innymi rzeczami, które dzieci mogłyby dostać pod choinkę 

Przebieg zabawy: rozkładamy karty w różnych miejscach sali.  Nauczyciel- Mikołaj włącza świąteczną muzykę -dzieci tańczą. Kiedy muzyka się zatrzymuje, wszyscy zastygają bez ruchu. Mikołaj wybiera sobie dziecko i pyta "What do to want for Christmas?". Dziecko odpowiada "I want (rzecz z karty obrazkowej)". Wtedy wszyscy uczniowie podbiegają do danej karty.

Świąteczny złośliwiec 

Potrzebne materiały: karty obrazkowe 

Przebieg zabawy: organizujemy trochę wolnego miejsca, Tak, żeby uczniowie mogli trochę pobiegać.  Nauczyciel pokazuje klasie kolejne karty, które mają nazwać. W pewnym momencie  krzyczy umówione hasło  np. "Merry Christmas " na ten znak zmienia się w świątecznego zlośliwca  i stara się złapać  jednego z uczniów. Wszyscy oczywiście  próbują uciec. Złapany uczeń zmienia nauczyciela. Dla zmylenia grupy można wykrzykiwać  inne hasła np. Happy birthday itp.

Schoolpoly - Monopoly w wersji szkolnej do wydruku

Schoolpoly polega na pomnażaniu kapitału poprzez handlowanie miejscami w szkole i pobieranie czynszu od pozostałych graczy. Gracze poruszając się po planszy kupują różne obiekty. W grze występuje także bank, który  wypłaca zawodnikom pensję za przekroczenie pola „Startu”. Gracze  starają się doprowadzić swoich rywali do bankructwa.  Bankrutująca osoba odpada z dalszej rozgrywki, a ostatni gracz, któremu uda się utrzymać na planszy, zostaje monopolistą i tym samym wygrywa grę.

W grze znajdziecie pole exam - kryją się tam pytania z zakresu środków językowych (minidialogi). Gra świetnie się sprawdzi przy powtórkach do egzaminu gimnazjalisty.

 

Schoolpoly - zasady gry

   -  Każdy gracz porusza się po planszy zgodnie z ruchem wskazówek zegara oraz wykupuje dostępne obiekty. Jeżeli gracz stanie na pole, którego właścicielem jest inny gracz, to musi zapłacić czynsz. Wysokość tego czynszu zależna jest od rodzaju nieruchomości, czy właściciel posiada na tym polu jakieś domy, czy też hotel.

 - Na początku gry ustawiamy pionki na starcie a bankier wypłaca każdemu zawodnikowi po 1500 $ w różnych nominałach. Bank zarządza kartami własności aż do momentu, kiedy zostaną one wykupione przez graczy. Wypłaca on także graczom pensje, premie, pobiera podatki oraz wszystkie opłaty z tytułu kar. 

  - Na początku gry gracze ustalają między sobą, bądź też losują kolejność ruchu. Następnie każdy gracz rzuca dwiema kośćmi i porusza swój pionek o ilość pól, którą wyrzucił kostkami. W momencie, kiedy gracz staje na polu niewykupionym przez nikogo, może wykupić daną nieruchomość. Jeżeli zdecyduje się na zakup nieruchomości, to wpłaca do banku należność oraz zabiera kartę nieruchomości, która jest potwierdzeniem jej zakupu.
Jeżeli gracz stoi na polu, którego właścicielem jest inny gracz, to jest on zobowiązany zapłacić mu czynsz. Jeżeli nie jest w stanie zapłacić czynszu, to automatycznie zostaje bankrutem, oddaje swoje nieruchomości wierzycielowi i odpada z gry.

 - Pola chance i exam - jeżeli gracz stanie na pola o tych nazwach, to losuje z odpowiedniego zestawu kartę i czyta tekst na niej zamieszczony, a następnie wykonuje czynność, która jest na niej opisana.

 - Gracz posiadający wszystkie miejsca z danego koloru ma monopol w tej części szkoły, dzięki czemu od rywali może wykupywać na swoich ulicach domki. Domki można kupować kiedy gracz stanie na określonym polu.. W momencie, kiedy gracz będzie posiadał cztery domki na jednej ulicy, może wykupić w tym miejscu hotel dopłacając wartość hotel i zamieniając wszystkie domki na jeden hotel. Dzięki temu gracz będzie mógł pobierać najwyższy możliwy czynsz na danym polu (stawki czynszu podane są na karcie nieruchomości).   

  - Każdy gracz, który przechodzi linie startu, otrzymuje od banku premię w wysokości 400$.

Zwycięzcą zostaje gracz, który doprowadzi do bankructwa pozostałych konkurentów. Jeżeli nikt nie zbankrutuje, to zwycięzcę można ustalić poprzez podliczenie wszystkich nieruchomości, posiadanej gotówki, wartości domów, hoteli. Osoba, która posiada najwyższy kapitał zostaje zwycięzcą.

Wszystkie materiały do gry pobierzesz poniżej

GRĘ POBIERZESZ TUTAJ - LINK W OPISIE FILMU

Jedzenie - karty do gry oraz wiele pomysłów na ich wykorzystanie. Od przedszkolaka do szóstoklasisty

Dziś będzie krótko, ale konkretnie :)

Karty uniwersalne  możecie wykorzystać na mnóstwo różnych sposobów. Dla mnie są niezastąpione, dlatego też stworzyłam kolejny zestaw.  Tym razem tematem jest jedzenie.

Karty do pobrania TUTAJ 

W zestawie znajdziecie 18 kart obrazkowych i 18 kart wyrazowych z podstawowymi produktami spożywczymi - dla młodszych dzieci oraz 27 kart obrazkowych i 27 kart wyrazowych dla bardziej zaawansowanych uczniów.

 

TUTAJ znajdziecie, gotowe do wydruku,  instrukcje do gier z wykorzystaniem kart uniwersalnych. Wszystkie gry zebrane w jednym miejscu.

Udanej zabawy!

Członkowie rodziny - zabawy dla najmłodszych

  Dziś porcja gier idealnych do wykorzystania na zajęciach o członkach rodziny. Dzięki nim nauczycie dzieciaki nowego słownictwa, lub powtórzycie to, które już znają. Większość z nich nie wymaga żadnego przygotowania.

 Szykujcie swoje karty obrazkowe i do zabawy!

Wesołe rodzinki

Potrzebne materiały: karteczki z obrazkami lub nazwami członków rodziny, gazety lub kartki formatu A3, energiczny podkład muzyczny.

Przebieg zabawy: każdemu dziecku wręczamy karteczkę z obrazkiem lub nazwą członka rodziny, nikt nie pokazuje swojej kartki kolegom. Wszystkich powinno być po równo (np. 5 mam, 5 tatusiów itd.). Liczba członków rodziny jest uzależniona od wielkości klasy, można wykorzystać tylko mamę, tatę i dziecko, a można poszerzyć rodzinę o babcię, dziadka, siostrę itd. Przy liczniejszych rodzinkach jest więcej zabawy :)

Na podłodze rozkładamy kartki z gazet,  (najlepiej z codziennych gazet, w dużym formacie). Włączamy muzykę - dzieci tańczą swobodnie. Zatrzymujemy muzykę - zadaniem dzieci jest skompletować rodzinę, nie pokazując swoich kartek, a jedynie mówiąc "I'm mum" itd. Kiedy rodzina jest w komplecie, ustawia się na jednej z kartek tak, aby wszyscy czlonkowie rodziny się na niej zmieścili i nie dotykali dywanu. Jeżeli komuś się nie uda - rodzina się przewróci, albo ktoś dotknie dywanu - odpada.

Następnie rodzinki składają swoją kartkę na pół. Nauczyciel zbiera kartki z członkami rodziny, miesza je i znów rozdaje. Kontynuujemy zabawę jak wcześniej. Gramy do momentu wyłonienia jednej zwycięskiej rodziny.

Głucha  babcia

Potrzebne materiały: flashcards z członkami  rodziny

Przebieg zabawy: grupa siada na dywanie/macie w jednym końcu  sali. Nauczyciel miesza karty obrazkowe i umieszcza je na podłodze, obrazkami do dołu. Dzieci kolejno losują karty i je nazywają. Wśród  nich nie ma karty z babcią. Nauczyciel pyta "Who is missing?". Kiedy uczniowie powiedzą  "grandma", nauczyciel wyciąga  brakującą kartę  i mówi  "What? " itp. Tak, żeby  dać dzieciom do zrozumienia, że babcia jest głucha. Następnie, przykleja na sobie kartę babci i przechodzi na drugi koniec sali. Stamtąd  pokazuje uczniom karty, udaje, że nie słyszy, co mówią i przekręca ich odpowiedzi, do momentu aż będą wykrzykiwać  nazwy członków rodziny (chyba, że wcześniej  ktoś  z sali obok przyjdzie się poskarżyć na hałas:)  ).

Rodzinne kalambury

Znana i lubiana gra, jednak w wersji z rodziną jest bardzo ciekawa. Zdziwicie się, jak dzieci potrafią naśladować  zwyczaje swoich rodziców czy dziadków. Za każdym razem, kiedy w nią graliśmy było mnóstwo  śmiechu. 

Potrzebne materiały: karty obrazkowe

Przebieg zabawy: dzielimy klasę na dwie drużyny. Na środek  zapraszamy ochotnika z pierwszej  drużyny. Pokazujemy  mu kartę obrazkową. Jego zadaniem jest przedstawić gestami  osobę  z karty. Drużyna, która  odgadnie  jako pierwsza, zdobywa punkt.

 

Zonk!

Potrzebne materiały: karty obrazkowe (członkowie  rodziny i kilka zonków), tablica
Zonki możecie  pobrać  TUTAJ, wystarczy je wydrukować  i przykleić do dowolnych kart obrazkowych tak, żeby ich tył  nie różnił  się od pozostałych kart i nie prześwitywał.
Przebieg zabawy: na tablicy zapisujemy jakieś  hasło  (najlepiej przygotowujemy wszystko zanim uczniowie wejdą  do sali). Na każdą  literę przyczepiamy kartę  obrazkową, nadrukiem do tablicy. Na kilku z nich powinien znaleźć się  zonk. Klasę dzielimy na dwie drużyny. Pierwsza z nich wybiera pole, które chce odkryć.  Jeżeli trafi na zwykłą kartę, nazywa to, co na niej jest i odsłania  literę. Jeśli nie zna odpowiedzi, lub trafi na zonka, kolejka przechodzi na drużynę przeciwną. Hasło może dogadywać tylko Drużyna, której  jest kolej. Kto odgadnie hasło zgarnia punkt.

Egzamin

Potrzebne materiały: karty obrazkowe
Przebieg  zabawy: klasę  dzielimy na dwie drużyny. Ustawiają się  one w szeregach na przeciwko siebie. Jedna z drużyn gra role egzaminatorów, a druga uczniów.  Pierwszy egzaminator pokazuje "swojemu uczniowi" kartę obrazkową.  Jeśli ją  poprawnie nazwie, zdobywa punkt dla drużyny, jeśli nie, punkt zgarnia egzaminator. Kolejne pary kontynuują grę. Następnie drużyny zmieniają  się miejscami. Wygrywa ta, która  zbierze więcej punktów. 

Zabaw dla najmłodszych nigdy dość. Nawet te ulubione, po jakimś czasie się nudzą. Lektorzy w przedszkolach i podstawówkach głowią się nad tym, jak zmotywować dzieci do nauki i przyciągnąć ich uwagę. Przeżyłam to na własnej skórze, więc mam nadzieję, że nowym zestawem uniwersalnych zabaw, trochę ułatwię Wam pracę :-)

Słowna koszykówka

Potrzebne materiały: zabawkowy kosz, przymocowany do ściany/szafy (z powodzeniem może być zastąpiony koszem na śmieci lub na zabawki, stojącym na podłodze), piłeczki (mogą być tenisowe lub inne, ostatecznie mogą też być papierowe kule. Flashcards lub pytania (dla starszych uczniów), podzielone na 3 części w zależności od trudności.

Przebieg gry: klasę dzielimy na dwie drużyny, na podłodze zaznaczamy trzy linie - najbliższa kosza, daje możliwość rzutu za jeden punkt, po odpowiedzi na najłatwiejsze pytanie, kolejna linia, bardziej oddalona - rzut za dwa punkty itd.
Drużyny grają na zmianę, za każdym razem zmieniają się też aktywni gracze. Gracze najpierw wybierają poziom trudności, następnie jeśli prawidłowo odpowiedzą na pytanie, mogą rzucać piłką. Jeśli trafią, zdobywają punkty.
*można również osobno punktować odpowiedzi oraz rzuty

Potworne zamieszanie

Potrzebne materiały: flashcards z dowolnego zakresu plus karta obrazkowa z potworem.

Przebieg zabawy: umieszczamy kartę z potworem wśród pozostałych tak, aby uczniowie to widzieli. Prosimy, aby usiedli w kole i układamy karty w środku obrazkami do dołu. Mieszamy je dokładnie. Jeśli dzieci usiłują wejść do środka, lub zabierać karty, wystarczy na nich usiąść i odmówić zejścia dopóki wszyscy nie usiądą na miejscach. Zwykle to działa. Następnie wyciągamy jedną z kart, siadamy z nią w kole i zachęcamy dzieci, żeby powiedziały 'show me, please' itp. Wtedy pokazujemy im kartę, a uczniowie nazywają to, co na niej jest. Kontynuujemy zabawę zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Kiedy ktoś wylosuje kartę z potworem, zaczyna się 'potworne zamieszanie' - wszyscy chodzą, straszą i wydają dźwięki jak potwory. Na ustalony znak (klaśnięcie, dzwonek...) uspokajamy się i wracamy do gry z nowym zestawem kart.

2 wariant zabawy

Uczniowie po kolei losują po jednej karcie i siadają z nimi w kole tak, żeby nikt inny ich nie widział. Nauczyciel prosi jednego z uczniów 'show me, please'. Uczeń pokazuje kartę, a nauczyciel podaje nazwę. Wybrany uczeń prosi kolejnego itd. Jeśli gracz trafi na osobę z kartą potwora, musi do końca zajęć mówić i poruszać się jak potwór. Najlepsza zabawa jest, kiedy to nauczyciel na nią trafi...

Pojedynek na słowa

Potrzebne materiały: karty obrazkowe

Przebieg zabawy: dzielimy klasę na dwie grupy. Grupy muszą mieć taką samą liczbę osób. Wybieramy po jednym graczu z każdej drużyny. Ustawiamy ich plecami do siebie, wręczamy im po jednej karcie, następnie odliczamy pięć kroków do przodu. Na komendę ready-steady-go, gracze odwracają się do siebie twarzami, trzymając karty obrazkiem w stronę przeciwnika. Kto pierwszy 'strzeli', czyli nazwie rzecz na karcie rywala, ten zdobywa punkt. Kontynuujemy grę do momentu, kiedy każdy spróbuje swoich 

Karciany wyścig

Potrzebne materiały: flashcards

Przebieg zabawy: ustawiamy uczniów w dwóch szeregach, twarzami do siebie. Zachowując między parami spory odstęp. Prosimy, aby dzieci usiadły z prostymi nogami wyciągniętymi przed siebie i dotknęły się stopami. Między stopy wkładamy każdej parze kartę obrazkową. Obaj gracze muszą wiedzieć co jest na karcie. Ustalamy gdzie jest początek i koniec szeregu. 

Kiedy nauczyciel wywoła nazwę rzeczy, którą para ma na karcie, zadaniem uczniów jest jak najszybciej wstać, pobiec dodo początku szeregu, przeskoczyć nogi pozostałych graczy, aż do końca szeregu i wrócić na swoje miejsce za plecami dzieci. Kto zrobi to szybciej, zdobywa punkt. Kto się pomyli i nie wstanie, lub wstanie w złym momencie, ten punkt traci.

Wesoły autobus

Potrzebne materiały: flashcards, żywy podkład muzyczny, opcjonalnie kierownica, czapka maszynisty lub podobny gadżet.

Przebieg zabawy: nauczyciel odgrywa kierowcę autobusu. Dzieci ustawiają się w rozsypce. Nauczyciel 'podjeżdża' do nich w przypadkowej kolejności, pokazuje jedną z kart. Jeśli uczeń poprawnie ją nazwie, 'wsiada do autobusu', czyli łapie poprzednika za biodra/ramiona. Autobus jeździ dopóki nie zabierze wszystkich dzieci. Wtedy może przekroczyć prędkość i się 'rozbić' ( wszyscy lądują na ziemi w teatralnym stylu).

Kółko, krzyżyk, człowiek...

Potrzebne materiały: duże kółka i krzyżyki wycięte z papieru, flashcards, taśma klejąca nieprzezroczysta.

Przebieg zabawy: Na podłodze organizujemy planszę do tic tac toe (na przykład używając taśmy klejącej). Wybieramy 9 uczniów i dajemy im po jednej karcie. Uczniowie zajmują miejsca na planszy. Pozostałych dzielimy na dwie grupy, dajemy im kółka i krzyżyki. Pierwsza grupa wybiera pole, na którym chce postawić znaczek. Uczeń z tego pola pokazuje gestami, co ma na karcie. Drużyna ma 3 szanse na odgadnięcie. Jeżeli im się uda, stawiają swój znak, a uczeń schodzi z planszy. Warto zmieniać uczniów z planszy, by oni też mogli zgadywać. 

Shopping Queen, czyli moda i ubrania na lekcji angielskiego

Dziś coś dla wielbicielek mody i 'trendsetterek' ;-)

Pewnie wiele Waszych uczennic uwielbia zakupy, ciuchy i modę. Zapewne dużo bardziej niż naukę angielskiego... Mnie również zdarza się uczyć "fashionistki", więc postanowiłam znaleźć sposób, żeby zmotywować je do aktywnego udziału w zajęciach. Poniżej znajdziecie kilka pomysłów na połączenie mody i lekcji angielskiego, a na dole strony materiały do pobrania i wydrukowania.

Fashion with passion

Potrzebne materiały: zdjęcia ubrań wycięte z czasopism, karteczki z nazwami ubrań i akcesoriów oraz butów, koperty, klej, kartki

Przebieg zabawy: koperty podpisujemy: top, bottom, shoes, accessories i wkładamy do nich karteczki z nazwami ubrań. Uczestniczki losują z każdej z kopert po jednym (lub więcej) słowie, następnie spośród wyciętych rzeczy wybierają te odpowiadające ich wyrazom i tworzą z nich stylizacje. Warto zadbać o różnorodność ubrań, tak żeby był wybór kilku swetrów, spodni itd. Stylizacje zostają naklejone na kartkach. Później oceniamy je pod względem zgodności z wylosowanymi słowami.

Dodatkowo można dołączyć kopertę z wzorami, wówczas w stylizacji musi znaleźć się element np. w kratę.

Krytyk modowy

Potrzebne materiały: zdjęcia gwiazd w różnych strojach, wycięte z gazet lub z internetu

Przebieg zabawy: uczniowie wcielają się w krytyków modowych i komentują outfity gwiazd. Oczywiście po angielsku. Mówią, co im się podoba, a co nie itd.

Konkurs 'Shopping Queen'

Przez określony czas (tydzień, dwa lub nawet więcej) uczestniczki zdobywają punkty, które będą mogły później zamienić na poszczególne części outfitu. Punkty przyznajemy na przykład za:

- aktywność na lekcjach 10pkt

- odrabianie prac domowych 10pkt

- robienie dodatkowych zadań 20pkt

- oceny z kartkówek/testów ( 5/20pkt, 4/15pkt, 3/10pkt)

- prezentację na wybrany temat 30pkt

Jedne zajęcia poświęcamy na rozstrzygnięcie konkursu.

Potrzebne materiały: karty z opisami aktualnych trendów modowych, zdjęcia ubrań, butów i akcesoriów (pasujących do trendów) - z internetu lub czasopism, spis słówek z tłumaczeniami, czyste kartki, klej, metki z "cenami" ubrań

Przebieg zabawy: każda z uczestniczek dostaje czystą kartkę i losuje jeden trend, którym ma się kierować przy tworzeniu stylizacji. Dajemy chwilkę na sprawdzenie znaczenia trudniejszych słów. Następnie, każda z uczestniczek wybiera spośród powycinanych ubrań te, które wg niej pasują do trendu i na które ją stać ;). Każdy element ma swoją cenę wyrażoną w punktach. Kiedy wszystkie stylizacje są gotowe, uczestniczki (anonimowo, np. na karteczkach wrzucanych do pudełka), przyznają sobie za nie punkty (od 1 do 10). Dodatkowo nauczyciel przyznaje punkty za zgodność z trendami (od 1 do 10pkt). Uczestniczka, która zbierze w sumie najwięcej punktów, wygrywa. Warto przygotować szarfę albo koronę dla niej. Poza tym, świetną nagrodą może być tygodniowe zwolnienie z odrabiania prac domowych.

Modowa praca domowa

Uczniowie losują kartki z trendami (lub też karteczki z nazwami ubrań) i zgodnie z nimi, w domu przygotowują stylizacje z powycinanych lub wydrukowanych zdjęć ubrań. Oceniamy pod względem zgodności z wylosowanymi kartkami.

Karty z trendami modowymi

Karteczki z nazwami ubrań

Metki

Trendy są autentyczne i pochodzą z poniższych stron Internetowych

http://en.vogue.fr/fashion/fashion-inspiration/diaporama/fwah2016-fall-winter-2016-2017-trends/26545#tendance-mode-automne-hiver-2016-2017-fourrures-colorees_image19

http://www.cosmopolitan.com/uk/fashion/a46659/spring-summer-2017-fashion-trends/

Części ciała - pomysły na gry i zabawy dla dzieci

  Halloweenowe zamieszanie powoli opada, więc czas zająć się zwykłymi zajęciami. Tym razem coś dla najmłodszych, albo raczej dla początkujących. Moje sposoby na naukę i powtórkę nazw części ciała. Zabawy sprawdzają się nie tylko w przedszkolu, jak mogłoby się wydawać. Szóstoklasiści też mieli kiedyś niezły ubaw :)

 

 Części ciała - gry i zabawy do nauki angielskiego słownictwa

 Kolano do kolana

Potrzebne materiały: podkład muzyczny, najlepiej dość skoczny, karty obrazkowe z częściami ciała.

Przebieg gry: włączamy muzykę, dzieci tańczą swobodnie. Po zatrzymaniu muzyki, nauczyciel wymawia nazwę jakiejś części ciała (dodatkowo można pokazać kartę obrazkową). Zadaniem dzieci jest dobrać się w pary i dotknąć tymi częściami ciała (np. łokieć do łokcia). Włączamy muzykę, tym razem dzieci tańczą w parach, ciągle "przyklejone" do partnerów. Przy kolejnym zatrzymaniu muzyki, dzieci zmieniają partnerów i część ciała.

 No hands

 Potrzebne materiały: karty obrazkowe

Przebieg gry: dzielimy grupę na dwie drużyny, ustawiamy w rzędach. Po drugiej stronie sali układamy na podłodze karty obrazkowe. Uczniowie w tej zabawie nie mogą używać rąk. Ich zadaniem jest pobiec do kart i zabrać jedną z nich. Zamiast hasła "start", nauczyciel mówi, bez udziału jakiej części ciała muszą przetransportować kartę do swojej drużyny. Np. nauczyciel krzyknie "no mouth" - oznacza to, że pierwsi uczniowie z każdej drużyny biegną na drugi koniec sali, wybierają dowolną kartę, następnie transportują ją do swojej drużyny bez użycia rąk i ust. Kiedy obaj gracze dobiegną, pytamy ich o nazwy przedmiotów na kartach. Jeżeli je znają, każdy dostaje jeden punkt. Dodatkowo ten, który dobiegł pierwszy otrzymuje drugi punkt. Gracze ustawiają się na końcu rzędu.

Touch something blue with Your nose

No prep game ;)

Dzieci na odpowiednie hasło dotykają przedmiotów w różnych kolorach, używając podanych przez nauczyciela części ciała. Np. touch something red wit Your ear ;)

Zrób sobie monstrum

Potrzebne materiały: koperty, małe karty z częściami ciała, kartki papieru, klej

Przebieg gry: w każdej kopercie umieszczamy kilka różnych części ciała (w jednej kopercie nosy w innej ręce itd.). Zadaniem uczniów jest stworzyć z nich swojego potwora. Ale karty mogą losować tylko po odpowiedzeniu na pytanie, lub nazwaniu kart obrazkowych. Wygrywa ten, kto zrobi to jako pierwszy.

Można nieco skomplikować grę, umieszczając w kopertach różne części ciała tak, aby uczniowie nie wiedzieli, co wylosują.

Przyklejeni

Potrzebne materiały: karty obrazkowe, torebka lub pudełko do losowania

Przebieg gry: uczniowie dobierają się w pary i ustawiają po jednej stronie sali. Następnie każdy losuje jedna kartę z częścią ciała. Tymi częściami ciała muszą być do siebie 'przyklejeni' uczniowie tworzący parę (np. Ucho jednej osoby i łokieć drugiej). Zadaniem uczniów jest przemieszczenie się na drugi koniec sali bez odklejenia się. Kto się odklei, ten odpada. Wygrywa para, której uda się przetrwać najwięcej kursów